Paardje rijden

Daar zit ik goed. Verder Joop, alsmaar verder. Paardje rijden op Joop zijn rug. Over rijden gesproken, ik heb fietsen geleerd op de fiets van ma. Af en toe mocht ik haar fiets gebruiken en in de straat fietsen. Maar...absoluut niet verder als de straat. Natuurlijk, gehoorzaam als ik was, deed ik dat ook. Tot op een gegeven moment een buurmeisje, een paar jaar ouder als ik, aan mij voorbij reed. Waar ga je naar toe? Vroeg ik. Ze vertelde mij dat ze naar de andere kant van Gorkum moest. Mag ik mee? Vroeg ik. Jawel, maar mag dat dan van je moeder? Ja hoor, dat mag ik wel. Als er iemand bij is die groter als ik ben mag dat. Moet je dat dan niet eerst vragen? Welnee dat hoeft niet hoor. (ben ik gek, ze zou eens nee kunnen zeggen). Dus wij fietsten weg. Ik op de grote fiets van ma. We waren twee uur onderweg en toen ik weer thuis kwam, nou toen hadden we de poppen aan het dansen. Pa was ook al thuis van zijn werk en ze hebben overal naar mij gezocht. Hebben natuurlijk vreselijk in angst gezeten. Maar ik had een mooi end gefietst. Iedere keer de straat op en neer was zo saai. Ik mocht toen een paar weken lang niet meer fietsen en vond dat heel gemeen.