Gouda

Da Costakade 45. Dat was ons nieuwe adres. Ook daar woonden we mooi. Het was een buitenwijk van Gouda, "de korte Akkeren". Achter de 2 ramen aan de linke kant was mijn slaapkamer. De eerste jaren sliep ik er samen met Els, later alleen.
Deze foto is boven uit het raam genomen. Dus daar zie je de overkant van de straat. We woonden er een paar dagen, toen ma boodschappen moest doen. Ze nam de fiets en weg was ma. Het duurde en duurde, maar ma kwam niet meer terug. Ik was buiten aan het spelen, toen ik ineens een stadbus aan de overkant zag rijden. En wie fietste er achteraan? Ma. Ik heel hard roepen MAMA!!!!! Ma keek, kwam naar me toe en zei, Wat doe jij hier? Nou we wonen hier toch? Welnee zei ma, ik ben verdwaald maar hier wonen we niet. Daarop ik weer, jawel hoor we wonen hier kijk maar door het raam. En ja hoor toen moest ze me wel geloven. Wat was nou het geval? Ze had haar boodschappen gedaan en wou weer terug naar huis, maar wist de weg niet meer. Toen zag ze de stadbus, waarop Korte Akkeren stond en dacht, als ik daar nou achter aan rij, kom ik vanzelf naar huis. Dus is ze de hele tijd achter die bus aangereden. Keek niet naar links of rechts, nee die bus moest ze bij houden. Als ik niet geroepen had, zou ze er nu nog fietsen.