Op de Gouwe

Wat ik ook nooit vergeten zal, in Waddinxveen is er een hele grote hefbrug. Op een dag nam opa mij mee en zei, we gaan ergens heen. Vertelde mij niet waar we heen gingen. Het was midden in de zomer en we liepen naar de brug. We gingen midden op de brug staan en toen zei opa , nu moeten we even wachten. Toen gingen de hefbomen dicht en de brug ging omhoog. Ik kwam eerst in paniek maar opa stelde mij gerust. Het was toen heel spannend. De brug hoog en ik er bovenop. Dat beleefd ook niet iedereen. Van het uitzicht heb ik niet veel gezien. het was voor mij toen veel spannender om boven op die brug te staan. Opa kende die brugwachter heel goed en had het met die man afgesproken. Jammer dat er geen foto's van zijn. Maaar ik heb het nooit vergeten. Opa was de beste.
0 Comments:
Kommentar veröffentlichen
<< Home